Slikar Milivoj Pavlović u susret izložbi u Banjaluci: “Eutopija” potraga za duhovnom i idejnom svjetlošću

“Put se rezimira i životnim usudom i fizičkim premještanjem iz mjesta u mjesto. Put se obično na karti obilježava linijom. Linija i spaja i razdvaja (ona je i granica i ivica), a u trećoj dimenziji linija postaje žica. Žicu doživljavamo kao prepreku (bodljikava, strujna) ili kao povezivanje (telefonsku)”, kazao je ovo slikar Milivoj Pavlović čija će izložba “Eutopija” biti otvorena u Banskom dvoru Kulturnom centru u utorak u 19 časova.

Naziv izložbe “Eutopija”, kako je rekao Pavlović, upućuje na jednu nemogućnost čovjeka da dosegne savršenstvo kako idejno i konceptualno, tako i životno.

Predstojeća izložba je i nastavak njegovih prethodnih izložbi

“Može se reći da je ovo kompilacija nekoliko srodnih izlagačkih projekata – Put, linija, žica, mreža, kavez iz Kulturnog centra Beograda i Galerije savremene umetnosti Niš i On the road to nonjhere iz Muzeja Smedereva. Koncept ove izložbe u Banskom dvoru zasnovan je na ovom inicijalnom koji je u Kulturnom centru Beograda prikazan 2017. godine”,  kazao je Pavlović.

Govoreći o temi izložbe, slikar se osvrnuo na motive koje koristi na svojim slikama.

“Žica gradi spletove u vidu mreže (koja je istovremeno zamka, ali i povezivanje kao internet, komunikaciona mreža). Zatvorena mreža je kavez. Kavez postoji u svima nama kao nešto urođeno ili stečeno kao psihološki kavez predrasuda, navika, verovanja i posedovanja. Dakle put, linija, žica i kavez su pojmovi, metaforičkog niza koji i povezuju i razdvajaju, a serija govori o ambivalentnosti naše pozicije kao ljudskih bića da gradeći nešto pozitivno istovremeno generišemo i suprotnost tome”, rekao je Pavlović.

Na prvobitnu ideju se nadovezuju i radovi koji govore o traganju za unutrašnjom svjetlošću.

“Na izložbi će se naći i radovi koji govore o potrazi za unutrašnjom, duhovnim i idejnom svetlošću. To su radovi “Kapija”, zatim radovi koji imaju političku konotaciju (“Put u Evropu” i serija o sirijskom gradu Alepu). Tu je i jedna manja satirična serija o onome kako sam lično doživeo rušenje Savamale u radovima (“Oduzimanje zemlje”, “BNjF lego kockice”). Ova izložba je pokušaj pročišćenja, kao neko “umivanje” od svakodnevne prljavštine čime smo okruženi na društveno-političkom i egzistencijalnom planu”, objasnio je Pavlović.

Za razradu svojih ideja Pavlović često koristi i kompjuterske programe.

“Savremena umjetnost i slikarstvo koje ima minornu ulogu u likovnoj produkciji se bitno promijenilo. Imam utisak da su skulptura i neke grafičke discipline daleko više inovirale svoje postupke od slikarstva, što je po meni veoma važno. Lično koristim kompjuterske programe kada koncipiram sliku, ali samo na idejnoj osnovi. Upotreba kompjutera je kao i u muzici veoma bitna, semplovanje i miksovanje su srodni postupci sa kolažiranjem i prisvajanjem. To je duh vremena”, naveo je Pavlović.

Ciljevi stvaralaštva

Govoreći o ciljevima stvaralaštva, Pavlović je rekao da je cilj izmještanje iz fizičkog u duhovni svijet.

“Ni ptica se ne pita koji je cilj njenog poja, već jednostavno pjeva. U ovoj situaciji u kojoj živimo, gdje se kultura i umjetnost toliko potcjenjuju i marginalizuju, postaviti pitanje “koji je cilj stvaralaštva” je pokrenuti lavinu retoričkih i neprikladnih opravdanja. Ipak, zadatak svake umjetnosti i likovne i muzičke i dramske i književnosti jeste da nam ponudi izmiještanje iz fizičkog u duhovni svijet i time nam vrati nadu i vjeru u smisao života”, istakao je Pavlović.

Izvor: Glassrpske / Autor: Danko Kuzmanović