Ko je bio nepobjedivi Marijan Beneš?

Svako ko je jednom bar otišao nekoliko kilometara dalje od Banjaluke sigurno je upitan za Marijana Beneša, za ikonu boksa i Banjaluke. Nekima smrt ne može ništa, oni su svoj trag ostavili davno, a takav je bio Marijan Beneš.

Boksovao je od Vardara pa do Triglava, ono što je danas u tenisu Novak Đoković, to je bio u boksu Marijan Beneš. Zbog njegovih mečeva se nije spavalo, uz njegove pobjede se slavilo i pjevalo, ali danas se tuguje. Teško zdravstveno stanje, Parkins, Alzheimer, čitav niz bolesti je krenuo da osvoji legendu boksa, dugo su se borili, ali ovaj meč u 67-oj godini je morao izgubiti.

Bokser koji je svirao klavir i violinu

Marijan Beneš rođen je 1951. godine u Beogradu, dijete nastavnika muzike, te pod uticajem oca naučio je da svira klavir i violinu. Za jednog boksera, imao je više nego neobično obrazovanje. U Tuzli  je provodio djetinjstvo, te u BK Sloboda pravi prve sportske korake. Znalo se odmah da će njegov život postati ring, kad je sa deset godina uspio da pobijedi osam godina starijeg protivnika. Sa šesnaest godina odlazi u Banjaluku, potpisuje ugovor za BK Slavija i ostaje zauvijek.

Od 299 mečeva u karijeri izgubio je samo 16

U karijeri je imao 299 mečeva, 272 završio je pobjedom, izgubio 16, a 11 je završeno bez odluke. Na Evropskom amaterskom prvenstvu 1973. godine, u Beogradu osvojio je titulu prvaka Evrope, nažalost ubrzo se razbolio od hepatitisa. Nije dozvolio da ga bolest spriječi te i dalje bilježi trijumfe. Bio je učesnik Olimpijskih igara, tri puta amaterski bokserki prvak na Balkanu, a 1977. godine postaje profesionalni bokser i vrtoglavom brzinom stiže do vrha Evrope. Ostavio je Banjaluci sjećanje na vatrenu martovsku noć 1979. godine u dvorani Borik, kada je sa pet hiljada ljudi slavio pobjedu protiv Francuza Žilber Koena i postanak šampiona Evrope. Banjalučani su ga nakon meča nosili kroz grad, a o spektakularnom nokautu  s kojim je stigao do evropske titule još se priča. Titulu profesionalnog prvaka Evrope je odbranio četiri puta. Susret sa menadžerom Vilijem Zelerom, obilježio mu je kasnije život i otkrio sve čari, ali i surovosti profesionalnog boksa.

Šampion svijeta bez kotizacije

Pobjede su nastavile da se nižu, jedna za drugom, bio je nepobjediv, a takav je dočekao meč za profesionalnog šampiona svijeta protiv Eliša Obeda, koji 11 godina nije doživio poraz, do tog dana. Beneš je uspio da ga porazi. Postao je šampion svijeta, sve dok mu menadžer Zeler nije došao i rekao kako je neposredno pred ovaj duel povukao potrebnu kotizaciju koju je morao uplatiti, priznavši da nije vjerovao u njega, tako da meč nije priznat kao duel za profesionalnog prvaka svijeta.

Nepobjedivi napušta boks

Boksovao je sa fanatičnom željom za pobjedom, nije preduzimao nikakve mjere opreza i nakon udaraca (za nekog možda fatalnih), ustajao je i pobjeđivao. Kockao se sa životom u ringu, sa takvom hrabrošću koju će boks zauvijek pamtiti. Ni hepatitis ni to što je lomio kosti 26 puta, ni kad mu je Portorikanac Sandi Tores 1979. godine zabio palac u oko, nisu ga zaustavili da boksuje. Ipak posljedice ga stižu i četiri godine kasnije morao je da izvadi oko i stavi vještačko. Sada je morao da posluša ranije savjete, te ostavi rukavice i posveti se zdravlju. Nije više mogao da boksuje, a želio je.

Banjaluka.com / Autor: Željka Pavlović