Suvom mesu niko ne može odoljeti

​Prema nekim istraživanjima, ljudi na našem podneblju najviše vole da jedu suvu šunku, slaninu, suvi vrat i goveđu pršutu.

Oduvijek se meso, kao lako kvarljiva namirnica, konzerviralo za kasniju upotrebu, i to sušenjem, soljenjem, salamurenjem i dimljenjem. Sve su metode dobre jer sprečavaju razvijanje mikroflore kvarenja.

Sušenjem komada mesa, kobasica, slanine i slično, nastala je povelika grupa “suhomesnatih proizvoda”, karakterističnih po bitnom smanjivanju vlage i dobijanju specifičnog mirisa zrenja i boje.

Kada se konzumira raznovrsna hrana, među kojom ima i suhomesnatih proizvoda, nema nikakvih opasnosti po zdravlje. Da bi se površina suhomesnatih proizvoda još bolje sačuvala od mikroflore kvarenja i insekata, vrši se dimljenje, što se u tehnologiji prerade smatra završnom fazom u obradi takvih proizvoda. Gotovo da nema slavljeničke gozbe u našoj regiji koja ne sadrži domaće suvo meso.

Konzumiranje

U tehnološkom postupku prerade, komadi mesa se sole tako da se so utrljava spolja i zatim se meso slaže u velike kontejnere. Ako se koristi samo so, može da se dogodi da vremenom površina oksidira i posivi, što se smatra tehnološkom greškom. Upravo zbog toga se soli dodaju nitrati i nitriti u tačno određenom odnosu i tada proizvodi imaju kompletnu zaštitu, tj. zaštitu od uzročnika trovanja clostridium botulinuma.

Zato su suhomesnati proizvodi vrlo slani, pa se ne preporučuje stalno konzumiranje u većim količinama jer, kao što je poznato, prevelika količina soli nije dobra budući da može da dovede do povećanja krvnog pritiska.

Slanina grije tijelo

Slanina je važna jer obezbjeđuje energiju i grije tijelo. Kao organska jedinjenja, masti svakako moraju biti zastupljene u ishrani. Unesene u organizam, razlažu se na proste sastojke, čijim sagorijevanjem se oslobađa energija. Dio masti ima gradivnu ulogu, odnosno učestvuje u izgradnji i obnavljanju raznih tkiva. Višak se deponuje u ćelijama potkožnog tkiva. U mesu i mesnim prerađevinama nalaze se čak 24 aminokiseline važne za organizam, koji sintetiše ono što mu je neophodno. Znači, meso istovremeno sadrži energetske, gradivne i zaštitne hranjive sastojke. Glavni je izvor biološki vrijednih proteina, koji su slični proteinima iz krvi čovjeka.

Izvor: Nezavisne