Irac koji je volio ćirilicu

Džordž Bernard Šo irski dramski pisac, romansijer, esejista, novinar, književni, pozorišni, muzički kritičar, društveno angažovani intelektualac rođen je na današnji dan davne 1856. godine.

Rođen je u Dablinu, a kasnije se preselio u London gdje se školovao na Britanskom muzeju, dok je nekoliko njegovih novela objavljeno u malim socijalističkim magazinima. Književnu karijeru počeo pisanjem romana i pozorišnih kritika, a proslavio se mnogobrojnim pozorišnim djelima. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1925. Preminuo je 2. novembra 1950.

Za svoje 94 godine, Šo je napisao preko 60 djela i poznat je kao donosilac novog realizma na Britansku pozorišnu scenu.

“Kandida”, “Zanat gospođe Voren”, “Major Barbara”, “Pigmalion”… samo sun eke od mnogih.

Neke od zanimljivosti o ovom izuzetnom čovjeku su te da je bio vegetarijanac.

Druga zanimljiva činjenica je da je smatrao da je srpska ćirilica najsavršenije pismo na svijetu i jedan zaokružen i logičan sistem.

U svom testamentu ostavio je novčani iznos (£367,233 13s) Englezu koji uspije da reformiše i uprosti englesku abecedu po uzoru na Vukovu ćirilicu (jedno slovo jedan glas).

Pogledajte neke od njegovih najzanimljivijih izreka:

“Ljudi koji nemaju nikakvog poroka spadaju i u ljude koji imaju malo vrlina.”

“Život nije pronalaženje sebe. Život je stvaranje sebe”

“Čuvajte se lažnog znanja; opasnije je od neznanja”

“Ne postoji iskrenija ljubav od ljubavi prema hrani”

“Ne cijenim mnogo hrabrost krotilaca lavova. Unutar kaveza je, makar, siguran od ljudi”

“Cenzura dovodi do logične krajnosti u kojoj niko više ne sme da čita nijednu knjigu sem onih koje niko ne želi da čita”

“Kada glup čovjek uradi nešto čega ga je sramota, uvijek izjavljuje da mu je to bila dužnost”

“Vlada koja krade od Petra da plati Pavlu uvijek može da računa na Pavlovu podršku”

“Žene koje misle jesu žene na koje se obično ne misli”

Izvor: Mondo