Radmila Kulundžija: Monografija “Godine s pjesmom” muzički spomenar Banjaluke

Zanimljiva i bogata istorija muzičkog života Banjaluke očekuje čitaoce na više od 730 stranica monografije Muzičke škole “Vlado Milošević” pod nazivom “Godine s pjesmom”, kroz priče gradu i njegovim ljudima, o Česima utemeljivačima organizovanog muzičkog života, prvim ovdašnjim orkestrima s početka 20. vijeka u kojima je svirao i Vlado Milošević.

Ispričala je za “Glas Srpske” autor ove monografije publicista Radmila Kulundžija, a najzanimljivije dijelove njene knjige čitaoci će od danas moći pročitati u feljtonu “Glasa Srpske”.

“Za veliki dio ovog bogatstva zaslužna je ovdašnja Muzička škola, čiji su talentovani učenici i odlični profesori utkali osam decenija pregalaštva u kulturu grada”, dodaje Kulundžija.

U knjizi “Godine s pjesmom” pisala je o nabavci prvih instrumenata za muzičku školu, ulozi vojnih muzičara koji su u početku bili glavni kadar u toj školi, prvih nastupa profesora i učenika na pozornicama banjalučkog muzičkog života.

“Na stranicama monografije moći će se pročitati kako je nedostajalo prostora za rad, o čestim preseljenjima škole i mijenjanju kadra, pa preko prvih uspjeha učenika i nastavnika”, kazala je Kulundžija.

Kao nekadašnji novinar “Glasa srpskog”, kasnije “Glasa Srpske”, između ostalog, pisala je i o radu Srpske pravoslavne crkve, posebno Eparhije banjalučke.

“Veoma čest sagovornik bio mi je protojerej-stavrofor Ratko Radujković, posebno kada sam pisala o obnovi i radu Srpskog pjevačkog društva “Jedinstvo” i obnovi i izgradnji Hrama Hrista Spasitelja. Upravo na prijedlog prote Ratka, inicijatora obnove i predsjednika “Jedinstva”  s jedne strane i direktora Muzičke škole “Vlado Milošević” i dirigenta “Jedinstva” Nemanje Savića, napisala sam prvu knjigu, monografiju SPD “Jedinstva” pod nazivom “Mnogaja ljeta”, 2002. godine”, priča Kulundžija.

Znajući to, kako je rekla, Savić je angažovao da za 70. rođendan Muzičke škole 2004. napiše prvo izdanje monografije Muzičke škole “V. Milošević”, a drugo, izmijenjeno i dopunjeno izdanje 2014. godine za osamdesetogodišnjicu škole.

“Knjiga je ilustrovana sa više od 500 fotografija i ilustracija. Nije bilo lako prikupiti svu tu silnu građu. Dijelom sam je pronašla u ljetopisima škole, a mnogo su mi pomogli nekadašnji profesori i učenici ove škole ustupivši mi iz privatnih arhiva fotografije i dokumente. Ponešto sam našla i u štampi, Muzeju RS, Arhivu RS, nešto sam imala i u svojoj arhivi. Važno je da je sve to sada trajno sačuvano u knjizi i dostupno javnosti”, smatra autorka.

Prvo izdanje monografije Muzičke škole prethodi, a drugo proishodi i iz knjige “Note sjećanja”, a veza između ovih knjiga, kako kaže Kulundžija je suštinska.

“Muzički život našeg grada, evo već 80 ljeta u značajnoj mjeri čine nekadašnji učenici i profesori ovdašnje Muzičke škole. Neki su proslavili svoju školu širom nekadašnje Jugoslavije, zapjevali, ili zasvirali na poznatim evropskim scenama kao što su to učinili operske dive Radmila Smiljanić, Milena Morača, Ferdinand Radovan, Božidar Barković, Nataša Jović, Dunja Simić, Snežana Savičić… Drugi su ovdje osnivali orkestre, učestvovali u radu kulturno-umjetničkih društava, bili odlični pedagozi u školi, a u novije vrijeme i na Muzičkom odsjeku Akademije umjetnosti. O njima sam pisala i u knjigama “Godine s pjesmom” i “Notama sjećanja”, koje su muzički spomenari Banjaluke”, zaključila je Kulundžija.

Note sjećanja

“Na moju knjigu “Note sjećanja, crtice iz muzičkog života Banjaluke” objavljenu 2013. sam veoma ponosna. U decembru iste godine organizovan je i muzičko-scenski spektakl, igranka “K'o nekad u osam” u Koncertnoj sali Banskog dvora. Pored toga učesnik sam i Međunarodnog naučnog skupa “Nacionalne manjine u Republici Srpskoj”, održanog 2011, na kome sam govorila na temu: “Česi, utemeljivači organizovanog muzičkog života u Banjaluci – Od Mađejovskog do Plecitija”.  Tako sam, eto, ušla u muzički život Banjaluke i na tom bogatom polju ostala do dana današnjeg”, podsjetila je Radmila Kulundžija.

Izvor: Glas Srpske