Bronzani Majdan: Od zlatnog doba ostalo samo sjećanje

Banjalučka mjesna zajednica Bronzani Majdan danas ima tek oko 1.000 stanovnika, a o zlatnim vremenima u ovom kraju svjedoči samo nekoliko starijih mještana koji se sjećaju doba kad je ovo bila opština sa 18.000 stanovnika i zanatski i metalurški centar.

U tvornici je bila zaposlena većina mještana šezdesetih godina prošlog vijeka, a i plodna polja su bila zasijana žitaricama, stoke je bilo na sve strane, a buka je dopirala iz objekata u kojima su radile vrhunske zanatlije.

Lokalno stanovništvo kaže da je spletom okolnosti i njihovo naselje, kao i većina ruralnih područja, danas osuđeno na skroman seoski život, a mladi odlaze put grada ili mnogo dalje u potrazi za boljom egzistencijom.

Ova MZ udaljena tridesetak kilometara od Banjaluke i danas ima razvijenu putnu infrastrukturu, ambulantu, policijsku stanicu, poštu, polovično obnovljen Dom kulture i prostoriju mjesne zajednice, ali život nije kao nekad. Jedan od najstarijih mještana, Drago Savić, sa sjetom se prisjeća dana kada je život u tada opštini Bronzani Majdan bio odličan, a svaki rad plaćen i plodonosan.

“Taj period kada je na čelu opštine bio Ljuban Gavranović bio je zaista zlatno doba. Sve je vrvilo od rada i posla. Zgrade su se nizale jedna za drugom, prvo opštine i policijske stanice, da bi kasnije bili izgrađeni i ambulanta, pošta, Dom kulture pa ostale zgrade i domaćinstva. U školi je sedamdesetih godina bilo više od 1.200 đaka”, prisjeća se Savić.

Osnovnu školu “Mladen Stojanović” sada pohađa oko 350 učenika, uključujući i đake iz susjednih sela. Savić kaže da je i sam kao dječak učestvovao u izgradnji poljoprivredne zadruge u tom mjestu, radeći lakši dio posla, za koji je nagrađen.

“I taj period od osamdesetih godina, kada je najzad sve stalo na noge, bio je povoljan za život. Radilo se, ali se i zarađivalo, ljudi su radili u tvornici obuće koja je tu bila otvorena, imali su odlične plate. Ja sam bio prevoznik i bilo je lijepih para, moglo se zaraditi svuda, uvijek se nešto moglo raditi za dnevnicu. Nakon rata sve je krenulo nizbrdo. Niko više ne gradi, tvornica je zatvorena, radi se za tri puta manje para i to se još putuje u grad na posao. Mladi se ne zadržavaju i bježe u inostranstvo, a ova dva okolna sela, Melina i Obrovac, koja pripadaju ovoj MZ, skoro su pusta”, priča Savić.

Slobodan Gavranović, gradonačelnik Banjaluke, iz djetinjstva pamti samo lijepe stvari koje su u vezi sa Bronzanim Majdanom budući da je njegov otac Ljuban najzaslužniji za tadašnji procvat tog mjesta jer je tri mandata bio načelnik te opštine.

“Moj otac je imao zadatak da oživi opštinu, a tom izazovu je pristupio sa puno entuzijazma te je to mjesto za kratko vrijeme izraslo u pravi gradić imajući pritom sve što grad treba da ima, a bio je i veoma značajan zanatski centar. Zgrade su se nizale, a zanatlije su radile punom parom, dok su danas pusta majdanska brda bila zasijana plodim žitaricama. Oni su već šezdesetih godina imali zemljoradničku zadrugu, a sa proizvodima učestvovali na novosadskom poljoprivrednom sajmu, gdje su dobili i značajno priznanje”, istakao je Gavranović.

Prema njegovim riječima, iako u to vrijeme nije bilo odgovarajuće mehanizacije, zimi je put do Banjaluke uvijek bio prohodan, jer je postojala veoma jaka radnička disciplina. Spletom okolnosti, novom teritorijalnom organizacijom 1963. godine Bronzanom Majdanu ukinut je status opštine, koji je imao od 1928, i on je postao jedna od mjesnih zajednica grada Banjaluka. Dragan Zenić, predsjednik Savjeta MZ Bronzani Majdan, kaže da mještani koji nisu ovdje zaposleni uglavnom putuju u grad na posao.

“Što se tiče infrastrukture, većina puteva je asfaltirana i dobro smo povezani sa gradom, jer imamo 20 polazaka i isto toliko dolazaka autobusa dnevno”, dodaje Zenić.

Projektore nagrizao zub vremena

Mještanin Brane Savić sjeća se da je u Domu kulture redovno gledao projekcije filmova, a da se pričalo da su ti projektori bili savremeniji od onih u Banjaluci.

“To je danas sve nagrizao zub vremena, ali ko zna, možda ovi stari projektori nekada završe u muzeju”, govori Savić pokazujući dotrajalu tehnologiju.

Izvor: Nezavisne