Akademska bruka: Bivši novinari RTRS-a plagijatima “zaslužili” zvanje vanrednih profesora (Foto)

Prof. dr. Ljubomir Zuber izabran je u zvanje vanrednog profesora na Filozofskom fakultetu Pale nakon konkursa objavljenog u julu 2015. godine.

Na konkurs za vanrednog profesora Zuber, kao jedini kandidat, prijavio se sa nekoliko svojih radova, od kojih su najmanje dva plagijati!

Jedan od tih radova je tekst pod naslovom “Medijska pismenost – put ka slobodnijoj komunikaciji”, objavljen u Zborniku radova sa naučnog skupa Filozofskog fakulteta Pale 2015. godine, u čijem je zaglavlju profesor Zuber ponosno naveo: “Originalni naučni rad”.

Velike dijelove svog “originalnog naučnog rada” Zuber je metodom copy-paste “pođonio” iz radova autora Nemanje Kneževića (“Nova medijska pismenost”, 2008.) i Dragana Markovića (“Audio-vizuelna pismenost”, treće izdanje, Beograd, Univerzitet Singidunum, 2010.), kao što se može vidjeti iz tekstova koje objavljujemo u prilogu. Pri tome, u popisu literature Zuber nigdje ne navodi da je citirao pomenute autore (iako ni to ne bi opravdalo obilato korištenje tuđih radova).

Slično je i sa radom “Medijska stvarnost kao naša stvarnost” (2014), koji je Ljubomir Zuber također prijavio na konkursu za izbor u zvanje vanrednog profesora na Palama. Ovaj rad Zuber je napisao, odnosno prepisao, u koautorstvu sa Aleksandrom Mandić. A tokom svojih istraživanja medijske stvarnosti, Mandić i Zuber nisu se libili bez dozvole preuzimati dijelove tekstova Dragana Markovića, Ljubomira Maširevića, Milice Tepšić i Radeta Tanjge, a otišli su i korak dalje posluživši se online izvorima (članak sa Wikipedije “Masovni mediji” iz 2013. godine).

Radmila Čokorilo izabrana je u zvanje vanredne profesorice na Fakultetu političkih nauka u Banjoj Luci 2016. godine, na predmetu Novinarstvo/Radio-novinarstvo. Od ukupno troje prijavlljenih kandidata na konkursu, komisija je procijenila da Čokorilo ima najjače reference za izbor u zvanje vanrednog profesora, uprkos činjenici da je Vijeće Fakulteta političkih nauka u Beogradu u aprilu prošle godine (dakle, u isto vrijeme kada je na FPN Banja Luka objavljen konkurs za izbor vanrednog profesora), utvrdilo da je njena doktorska disertacija plagijat!

Čak ni velika prašina koja se podigla u javnosti u vezi sa njenom krajnje kontroverznom doktorskom disertacijom, za koju je čak i njezin mentor, profesor Rade Veljanovski, izjavio da je “zadovoljila minimum” – što god to značilo – nije odvratila Radmilu Čokorilo od bezočnog prepisivanja tuđih autorskih radova na koje je stavljala vlastiti potpis. Tako su se među radovima koje je Čokorilo poslala uz prijavu na konkurs za vanrednog profesora na FPN Banja Luka našli prepisani novinarski tekstovi, pa čak i seminarski radovi, čiji su cijeli pasusi kopirani sa interneta!

U radu “Globalni mediji i demokratija” iz 2014. godine, profesorica Čokorilo je sa web sajta www.novinar.de prepisala cijele odlomke iz teksta pod naslovom “Teorija zavjere – Da li je demokratija farsa?”. U istom radu Čokorilo je neovlašteno preuzela i dijelove rada glavnog i odgovornog urednika NIN-a Slobodana Reljića “Mediji i globalizacija”, objavljenog 2003. u zborniku “Aspekti globalizacije” u Beogradu.

Tekst “Novi mediji u odnosima s javnošću” iz 2013. godine, koji Čokorilo potpisuje zajedno sa Sonjom Terzić, nastao je u velikoj mjeri na temelju seminarskog rada izvjesnog Dragana Marjanovića sa Visoke škole strukovnih studija za menadžment i poslovne komunikacije iz Sremskih Karlovaca, kojim se autorice nisu ustručavale poslužiti (naravno, ne navodeći izvor), kao i seminarskog rada “Uloga PR menadžera u savremenom poslovanju” nepoznatog autora, preuzetog sa sajta za besplatno preuzimanje seminarskih i maturskih radova www.maturski.org.

Istina, Terzićeva i Čokorilo uložile su napor i pomenute radove “prevele” sa latinice na ćirilicu.

Interesantno je da su u komisijama za izbor Ljubomira Zubera i Radmile Čokorilo za vanredne profesore bili isti članovi: prof. dr. Aleksandar Bogdanić sa FPN Banja Luka i prof. dr. Besim Spahić sa Fakulteta političkih nauka u Sarajevu. I dok su u Zuberovoj komisiji bili samo Bogdanić i Spahić, u komisiji koja je nekoliko mjeseci kasnije birala Čokorilo, pored njih dvojice, sjedio je upravo pomenuti plagijator – Ljubomir Zuber!

Inače, prije nego što su postali univerzitetski profesori, Radmila Čokorilo i Ljubomir Zuber radili su kao novinari u nekoliko medijskih kuća. Čokorilo je, između ostalih, bila zaposlena na Radio Bileći, Radio Fernu, RTRS-u, ali i u Vladi RS-a, dok je Zuber također radio na RTRS-u i Nezavisnoj RTV Banjaluka, a tokom rada bio je zaposlen na Srpskom radiju Dvor na Uni.

Izvor: Faktor.ba