Bulevarsko pozorište nedostaje Srpskoj

Bulevarsko pozorište nedostaje Republici Srpskoj, mišljenje je domaćih pozorišnih stvaralaca.

Sigurno je da nedostaje jedno ovako gradsko pozorište, koje bi na taj način rasteretilo obaveze Narodnog pozorišta Republike Srpske da na svom repertoaru mora imati mjuzikle, vodvilje i melodrame, koji su u osnovi zabavljačkog tipa – smatra banjalučki reditelj Aleksandar Pejaković, koji je na scenu nacionalnog teatara Srpske postavio vodvilj “Garsonjera” Imrea Benčika.

On smatra da će se čekajući osnivanje bulevarskog teatra pozorišni radnici truditi da takve komade barem povremeno njeguju na domaćim scenama.

Glumac i reditelj Slobodan Perišić, koji je u banjalučkom Gradskom pozorištu “Jazavac” režirao komad “Art” po tekstu Jasmine Reza, naglasio je da ovaj teatar svojom repertoarskom koncepcijom nastoji da izgradi bulevarsku scenu.

Kada sam radio na ovoj komediji, u “Jazavcu” su imali ideju o bulevarskom pozorištu. Nadam se da će uspjeti da steknu status takvog teatra – rekao je Perišić.

Da je djelo Jasmine Reza o prijateljstvu i prolaznosti svega materijalnog dobar put do bulevarskog pozorišta, složio se i Pejaković.

“Art” ima odlike tzv. “visokog bulevara”. Slične teme, samo iz druge epohe, povremeno se obrađuju i u Narodnom pozorištu RS. Takva je bila predstava “Madam San Žen” – dodao je Pejaković.

Perišić je podsjetio i na priču Fransisa Vebera “Večera budala”, koju je uspješno oživio na daskama Pozorišta Prijedor.

Iako je “Večera” vodvilj, što se tiče žanra, temom kojom se bavi može predstavljati “visoki bulevar” – kazao je ovaj umjetnik.

Da je izraz bulevarsko pozorište poprimio negativnu konotaciju naglasio je organizator u Gradskom pozorištu “Jazavac” Boris Despot Vuletić.

Pod tim pojmom počele su se podrazumijevati većinom tzv. “tezge” – istakao je on.

Ovo gradsko pozorište, kako je rekao, živi od prodatih karata i svoj repertoar oblikuje po ukusu publike koja plaća ulaznice.

Ne pravimo predstave koje njeguju površni i prosti humor nego bulevarski teatar u najtačnijem smislu te riječi – pozorište koje ima cilj da zabavi publiku. Broj publike koji se povećava iz mjeseca u mjesec govori o tome koliko je ovakav teatar potreban našem gradu – kazao je Despot Vuletić.

Bulevarski teatar je u osnovi komercijalno pozorište, a nastalo je u Francuskoj početkom 19. vijeka. Današnja najpoznatija svjetska komercijalna pozorišta se nalaze u Londonu (na Vest Endu) i Njujorku (na Brodveju) i uglavnom su privatna.

Tržište

Na srpskom pozorišnom tržištu titulu bulevarskog teatra nose beogradski Zvezdara teatar, Pozorište na Terazijama i Madlenijanum. Oni najčešće na svom repertoaru njeguju mjuzikle, vodvilje i melodrame, da bi zadovoljili ukuse najvećeg broja publike. Kako se veliki uspjeh i popularnost nikome ne praštaju, tako su i ova pozorišta često na udaru velikog broja pozorišnih kvazi-kritičara – kazao je Aleksandar Pejaković.

Izvor: Glas