Beogradsku mumiju staru 2.300 godina selili kao šifonjer (Foto)

Samo desetinu dana prije najavljenog izlaganja Beogradske mumije u javnosti, nepotrebni i nepromišljeni potezi rukovodstva Narodnog muzeja prijete da ozbiljno oštete ovaj jedinstveni arheološki eksponat, tvrdi prof. dr Branislav Anđelković, i dodaje da je riječ o prvorazrednom kulturnom skandalu!

Ko zna šta je ostalo od mumije nakon tumbanja

Bez ikakve ograde može se reći da je profesor dr Anđelković najzaslužniji što jedina egipatska mumija u Srbiji, poklon dobrotvora, mecene i svjetskog putnika Pavla Riđičkog iz 1888. godine “srpskom narodu”, do sada zaboravljena, nije istrunula u nekom podrumu.

On je kao mladi diplomirani arheolog krajem osamdesetih sasvim slučajno u Arhivu Srbije naišao na podatke o mumiji, a onda joj i ušao u trag: voljom političara beogradski Narodni muzej mumiju je 1986. godine bio ustupio Galeriji umjetnosti nesvrstanih zemalja u Titogradu.

Na inicijativu mladog naučnika, Odjeljenje za arheologiju Filozofskog fakulteta uputilo je zahtjev za vraćanje, koji je usvojen 1991. Narodni muzej potom je mumiju ustupio Arheološkoj zbirci ovog fakulteta. Od tada je predmet brige i istraživanja dr Anđelkovića…

Ispravio je grešku Narodnog muzeja, koji je mumiju vodio kao poklon jednog Nijemca iz 1921. godine i identifikovao njenog pravog darodavca. Takođe, utvrdio je identitet i zanimanje mumifikovanog egipatskog sveštenika i utvrdio da je ovaj sahranjen sa obimnim papirusnim svitkom za koji se vjeruje da predstavlja jednu od najobimnijih verzija “Knjige mrtvih” ikada nađenih.

I ne manje važno, zahvaljujući istupanjima profesora Anđelkovića u javnosti, Gradski sekretarijat za privredu, prepoznavši u mumiji turistički potencijal, uložio je 35.000 evra u specijalnu vitrinu u kojoj bi mumija, u Arheološkoj zbirci Filozofskog fakulteta, trebalo da bude stalno izložena javnosti.

Upravo povodom izgradnje ove vitrine, “Blic” je u julu objavio tekst o dr Anđelkoviću i mumiji, što je, vjeruje on, bio okidač za ono što bi ovih dana moglo da dovede do uništenja mumije.

Poslije objavljivanja tog teksta – kaže on za “Blic” – telefonirali su mi iz Narodnog muzeja i zamjerili što nisam govorio i o njima. Odvratio sam im da je za njih tako bolje jer o odnosu sadašnje uprave Muzeja prema mumiji imam izrazito negativno mišljenje. Tada su mi rekli da ću tek vidjeti… Ubrzo su dekana Filozofskog fakulteta obavijestili da će mumija biti “prenijeta” u Narodni muzej na konzervatorski pregled, a zatim su 29. avgusta došli radnici i iznijeli je iz zgrade – kroz prozor. Kao da je šifonjer, a ne arheološki eksponat star 2.300 godina!

Profesor Anđelković smatra da je najavljeni “konzervatorski pregled” samo pokriće za “treniranje strogoće” aktuelne uprave Narodnog muzeja i navodi nekoliko činjenica.

Vrijedan i osjetljiv eksponat pakovan je nestručno; radnik lijevo nema čak ni rukavice

Kao prvo, Narodni muzej uopšte nema specijalizovane stručnjake osposobljene za rad sa mumifikovanim ljudskim ostacima i papirusom. Drugo, ozbiljnom konzervatorskom pregledu prethodi izrada elaborata, a sam pregled je dugotrajan proces. Slovenci su, na primjer, kovčeg svoje mumije čistili i konzervirali nekoliko mjeseci!

Treće, ono što uprava Narodnog muzeja naziva “konzervatorskim pregledom” obavljano je već 2007. i 2011. godine, kada su radnici Muzeja otvarali i zatvarali sanduk – u prostorijama Arheološke zbirke Filozofskog fakulteta! To je, naglašava prof. Aneđelković, vrlo bitno – pošto je svaka promjena mikroklime pogubna po oslikani drveni kovčeg, mumifikovane ostatke i papirus stare 23 vijeka.

A po nalogu uprave Narodnog muzeja, mumiju su, između ostalog, radnici pakovali bez rukavica i nosili je uz stepenice. Budući da je ona odavno prelomljena na tri dijela, pitanje je šta je ostalo od dijelova poslije tumbanja…

Takvo postupanje je neprofesionalno, nestručno i štetno – kaže dr Anđelković. – Zabrinut sam za njen opstanak.

U Narodnom muzeju kažu da je konzervatorski pregled dio uobičajene procedure koja prethodi izlaganju, a da je selidba bila neophodna jer na Filozofskom fakultetu, zbog radova na uređenju prostora, on nije mogao da se izvede.

“Stoga, ne razumijemo o kakvom je ‘nestručnom rukovanju’ riječ. Sprovedeni postupak upravo je dio stručnog muzeološkog rada, za koji je nadležan Narodni muzej – i kao ustanova u čijoj se zbirci mumija čuva i kao centralna ustanova zaštite pokretnih kulturnih dobara. Obavljanje različitih aktivnosti na zaštiti i prezentaciji kulturne baštine osnovni je posao muzeja. Stručnjaci Narodnog muzeja – konzervatori i kustosi – obučeni su za njega, za razliku od docenta dr Anđelkovića. Oni posjeduju visokospecijalizovano znanje o zaštiti kulturnog nasljeđa, koje im omogućava da tačno procjene potrebne i valjani postupke u tretmanu i prezentaciji kulturnih dobara.”

Izvor: Blic