Fortuna uz “Zvezdu” (Foto/Video)

Utakmica između “Crvene zvezde” i švajcarskog šampiona “Jang bojsa”, odigrana sinoć na stadionu “Rajko Mitić”, odlučila je ko će od ova dva kluba nastaviti takmičenje u Ligi šampiona a ko u Ligi Evrope. Rezultat 1:1 odgovarao je domaćinima jer su u prvoj utakmici postigli i primili dva gola.

Sve je sinoć na nekadašnjoj “Marakani” bilo spektakularno izuzev “same” igre. Švajcarci su – posmatrano iz neutralnog ugla – bili bolji u svim “elementima” ali nisu imali završni udarac ili, bolje rečeno, “Zvezda” je imala čudesnog Borjana. Ako bi se nečiji učinak plaćao po “učinku” onda bi ovom sjajnom čuvaru mreže blagajnik/ca “Zvezde” trebao/la isplatiti lavovski dio od 16 miliona evra koliko će klub inkasirati od UEFA-e za plasman u elitu nacionalnih šampiona Evrope.

Fortuna je, rekli bi sportski komentatori, bila na strani “Zvezde” ali našeg reportera više su interesovale druge “igre” – prije i poslije susreta.

Već po dolasku iz Banjaluke u srpski prestoni grad znalo se da će se meč održati u uslovima koji su idealni za vodene sportove. Em je bila visoka temperatura, em nesnosna sparina bez daška vjetra. Zbog radova na “šminkanju” centra Beograda znalo se da će transport do stadiona biti otežan. A kada se “potrefe” ovakvi događaji onda mnogi vide priliku za dobru zaradu. Vaš reporter se zaputio od “Skadarlije” do stadiona tri časa prije prvog sudijskog zvižduka – pješice. Njegovi saputnici su u malo opuštenoj atmosferi odlučili da iskape što više “žute” tekućine pa su “uzeli” taksi. Platili su relaciju cca od pet km ravno 100 km ili 50 evra. U “normalnim” situacijama ta vožnja se plaća tri-četiri evra. Preračunato u dinare.

Na stadion vaš reporter je ušao sat i po prije početka utakmice. Fen je topio višak kilograma i smanjivao manjak tekućine kroz lučenje znoja bez kontrole. Tribine su se, u međuvremenu, punile. Silan svijet se slio na eks “Marakanu”. Pred početak ono malo slobodnih mjesta prosto je “bolo” oči a to su sigurno bili oni koji su usljed tropske klime ostali prema ovom susretu – ravnodušni.

Prvi zvižduci su se javili kada su na terenu pojavili gostujući igrači ne da se “zagriju” već razgibaju i provjere kvalitet trave. Naravno, ne u bukvalnom smislu te riječi. Drugi put “tradicionalni način gostoprimstva” – gromoglasnim zvižducima – domaća masa ispoljila je prema gostujućim navijačima kada su se pojavili na “svom” dijelu tribina.

Utakmicu – uvjeren je pisac ovih redova – većina naših (muških a nije malo ni nježnijeg pola) konzumenata gledalo je na TV-u.

Posebna priča dogodila se nakon meča. Prolazeći pored prodavača Zvezdinih reklamnih rekvizita jedan nas je oduševio:

“Prodajem majice na kojima pise: “LIGA ŠAMPIONA”.

E, to se zove preduzetništvo i/li poslovna i brza reakcija. Ne treba ni pomenuti da su majice išle “kao alva”.

Oko 23 časa – kada se utakmica završila – Beograd je živnuo. Tražila se hrana a još više tekućina!

Bilo je i navijačkog ludila i slavlja ali ga nismo snimili “pametnjakovićem” od telefona jer nam je nestalo filma, pardon – ugasila se baterija.

Banjaluka.com / Autor: Slobodan Pešević