Jeremija i Aleksandar Starovlah: Na pravdu čekaju dugih 12 godina

Jeremija Starovlah, pravoslavni sveštenik protojerej-stavrofor, i njegov sin Aleksandr, vjeroučitelj, podnijeli su Evropskom sudu za ljudska prava u Strazburu tužbu protiv Bosne i Hercegovine.

Tužba je podnesena kada su iscrpljene sve domaće instance, a u proteklih 12 godina nikada nije utvrđeno ko je naredio, a ko izvršio zločin u kojem su ih u Palama pripadnici NATO-a i tadašnjeg SFOR-a brutalno pretukli skoro do smrti.

“Kao advokat porodice Starovlah pokrenuo sam postupak pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strazburu da BiH odgovara zato što je dala imunitet NATO snagama”, rekao je advokat Miljkan Pucar.

Naglasio je da je važno da počinioci budu gonjeni, pa makar bili i NN lica.

“Tražili smo od zemalja koje su učestvovale u toj akciji da procesuiraju učesnike tog zločina, ali svi su odgovorili da je BiH dala imunitet da se protiv tih vojnika ne može voditi dokazni postupak”, pojasnio je Pucar.

Prema njegovim riječima, apelacija Evropskom sudu protiv BiH podnesena je nakon što je Ustavni sud BiH odbacio žalbu porodice Starovlah na presudu Suda BiH kojom je odbijen zahtjev Starovlaha da im BiH isplati naknadu štete zato što je neko izvršio zločin nad njima.

Miroslav Starovlah, drugi sin protojerej-stavrofora Jeremije, rekao nam je da priču o brutalnom zločinu nad njegovim ocem i bratom ne treba posmatrati kao porodičnu priču već u mnogo širem kontekstu.

“Naš slučaj ne treba posmatrati kao porodičnu tragediju, nego kao slučaj neshvatljivih okolnosti, gdje grupa stranih vojnika dođe u tvoju zemlju, uđe u crkvene objekte, koji se pri tom posebno tretiraju, i bez ikakvog razloga skoro do smrti pretuče dvije osobe”, kazao je Miroslav.

Istakao je da bi ih zadovoljilo kada bi se u međunarodnom kontekstu i pokrenulo ovo pitanje.

“Bitno nam je da se vani čuje o onome što se dogodilo našoj porodici, da se pokrene postupak, jer znamo da nikada nećemo otkriti ko su ljudi koji su naredili i pretukli mog oca i brata. Da su htjeli da ih kazne u 12 godina bi to i uradili”, rekao je Miroslav.

Miroslav je istakao da je zdravstveno stanje njegovog oca i brata i dalje isto, da je njihova svakodnevica godinama ista, odlasci od ljekara do ljekara, lijekovi i rehabilitacije po banjama. Svešteniku Jeremiji i njegovom sinu Aleksandru ostale su trajne posljedice od prebijanja, a Aleksandar je stoodstotni invalid, kojem je stalno potrebna tuđa njega i pomoć.

Pod izgovorom da traže ratne zločince pripadnici NATO-a i tadašnjeg SFOR-a 1. aprila 2004. godine u vrijeme vaskršnjeg posta skoro do smrti pretukli su sveštenika Jeremiju i Aleksandra Starovlaha.

Na Pale je tada izvršena jedna vrsta desanta. Helikopteri s vojnicima spustili su se na obližnji fudbalski stadion, a u krugu od 100 metara od parohijskog doma civilima je bilo zabranjeno svako kretanje.

Mnogi od njih su poslije rekli da su dobili udarce kundakom od “mirovnjaka”.

Vojnici su oko jedan čas iza ponoći, uz upotrebu sile, vatrenog oružja i eksploziva upali u parohijski dom, a potom i u stanove sveštenika Jeremije i Miomira Zekića.

Neposredno po upadu u stan Starovlaha vojnici su Jeremijinu suprugu zatvorili u jednu sobu, a njega i sina Aleksandra počeli brutalno tući. Aleksandar, koji se tada oporavljao od operacije žuči, od siline udaraca pao je u komu.

Nakon jednočasovnog premlaćivanja pripadnici multinacionalnih snaga su teško povrijeđene Starovlahe helikopterom prebacili u bolnicu u Tuzlu. Polumrtva tijela samo su unijeli u bolnicu, spustili ih na pod hodnika i otišli.

Izvor: Nezavisne