Klonirani konji i na Olimpijadi?

Na prvi pogled Tomatilo izgleda kao bilo koji konj. Međutim, oni koji su upoznati sa slučajem znaju vrlo dobro da liči na jednog jedinog konja.

Naime, Tomatilo je klon Tamarila, poznatog trkačkog konja koji je čak 2004. godine učestvovao na Olimpijadi.

Prošlo je dvanaest godina kako su naučnici prvi put uspješno klonirali konja. Iako nauka napreduje prilično brzo, i dalje je prilično nesavršena, piše CNN.

Naime, sadašnji proces prodrazumijeva uzimanje uzorka ćelija iz vrata konja, zatim se zamijeni nukleus i elektrošokom stimuliše razvog jajašceta koje se stavlja u kobilu, koja ga nosi do kraja termina.

Ono što je još više zabrinjavajuće jeste da li su Tomatilo i drugi konji zaista replika nekada izvrsnih konja? Takođe, postavlja se pitanje da li ćemo klonove jednog dana vidjeti i na Olimpijskim igrama?

Tomatilovi vlasnici su Fin i Meri Ginis, u čijem vlasništvu je nekada bio i Tamarilo. Ginisovi kažu da su sa ponosom gledali svog Tamarila na najvećim svjetskim takmičenjima, sve dok se nije prestao takmičiti 2008. godine.

Baš kao i svi drugi konji koji nastupaju na najboljim svjetskim takmičenjima, Tamarilo je kastriran kako bi bio mirniji, a samim time i lakši za trening i obuku.

Međutim, odluka o kastriranju konja donosi se prije nego se shvati da će taj konj izrasti u vrhunskog šampiona, sa šampionskim genima. S druge strane, sasvim je jasno da nakon kastracije ne može podariti nasljednika.

“Kada konačno shvatite da imate šampiona, shvatite da on ne može podariti nasljednika, jer je kastriran”, kaže Fin Ginis.

Fin Ginis je nekada studirao na Univerzitetu u Edinburgu i ima doktorat iz oblasti genetike. Štaviše, kloniranje je njegova uža specijalnost.

I njegova supruga Meri dijeli njegovo mišljenje.

“Na kraju se ispostavilo da je Tamarilo bio naše blago. Mom mužu je bilo krivo jer je bio zainteresovan samo da održi te dobre gene”, kaže Meri i dodaje: “Na kraju smo, uz kloniranje, to i uspjeli.”

Međutim, Ginisovi su vrlo jasni kada je riječ o razlozima zašto su klonirali Tamarila. Naime, Tomatilo ga neće zamijeniti na takmičenjima, nego će Tomatilo oplođavati ždrebice i tako će se sačuvati vrhunski geni.

Naime, bez Tamarilovog klona njegovi geni bi bili izgubljeni. Sada Tomatilo može podariti Tamarilove nasljednike.

“Imaju istu glavu, isti karakter, boja im je isto raspoređena”, kaže Meri govoreći o Tamarilovom klonu.

I dok svi smatraju da konje treba klonirati isključivo za uzgoj, a nikako za takmičenja, ima i onih koji ih prijavljuju na takmičenje. Ako imate konja šampiona, a istovremeno želite da nastavite sa šampionskim nizom, onda će vam klon konja produžiti taj niz za bar deset godina. Ako uzmete u obzir da je cijena kloniranja 150.000 dolara, onda shvatite da je to samo mali dio milionskog iznosa koji uložite u dresuru jednog šampiona.

Erik Palmer, koji je vodeći autoritet u svijetu kloniranja konja, kaže da je bilo slučajeva da su se klonovi takmičili.

“Od svih kloniranih konja koji su se takmičili, jedino je Levisto Alfa Z, klon Levista Z, bio šampion prije četiri godine u Belgiji, što je dokaz da se klonovi mogu i takmičiti. Međutim, nisu tu samo bitni dobri geni, jer je šampion kombinacija odnosa sa jahačem i mnogih drugih faktora”, kaže Palmer i dodaje: “Realno, genetika je 30 odsto, a 70 odsto čine drugi faktori. Dakle, male su šanse da ćete sve to iskombinovati. Samim time, i kloniranje je opklada, nikada ne znate da li ćete dobiti šampiona.”

Izvor: Nezavisne