Kako se crvena boja igra umom?

Ljudi nikada neće saznati šta se dešavalo u glavama naših predaka prije nekoliko hiljada godina kada su prvi put uzeli boje i počeli sa farbanjem svog tijela, ali je značajno to što su izabrali crvenu, boju krvi – kao podsjetnika života, ali i smrti.

Danas, crvena je povezana sa snagom, agresijom i seksom, pa je ta boja odlika britanske kraljevske porodice, ali i kitnjastog reona u Amsterdamu poznatog kao “red-light district”, a te asocijacije ne mogu biti puka slučajnost.

Nova grana nauke pod nazivom “psihologija boje” utvrdila je da crvena može imati veliki uticaj na naše raspoloženje, percepciju i djelanje.

Nošenje crvene odjeće može promijeniti čovjeka psihološki, ali mu može promijeniti i ravnotežu hormona, pa se postavlja pitanje šta je toliko moćno u vermilionu, karmin ili skarljetno crvenoj?

Nema sumnje da se percepcija crvene poklapa sa jednim od najvažnijih događaja u istoriji evolucije. Mnogi sisari, kao na primjer psi, ne prave razliku izmedu crvene i zelene.

Tokom prilagođavanja primata životu u džungli oni su evoluirali novu vrstu ćelije u svojoj mrežnjači koja im je omogućavala da izaberu svjetlo, crveno voće između lišća.

Ta poboljšana percepcija se prilagodila i drugim oblicima društvene komunikacije, pa je crvena koža, izazvana pumpanjem krvi blizu površine koža, važan znak dominacije za mnoge vrste primata.

Mandrili majmuni su možda najpoznatiji primjer. Oni živopisnim oznakama na licu određuju svoj položaj u strogoj hijerarhiji grupe, što je dominantniji on je i crveniji.

Dva psihologa sa Univeziteta u Durhamu Rasel Hil i Robert Barton su 2004. godine počela da se pitaju da li bi i ljudi reagovali na sličan način i shvatili su da ljudi, iako ne pocrvene kao majmuni, veoma se zarumene u napadu bijesa.

Stoga crvena odjeća možda nosi znak agresije i dominacije. Hil i Barton su pokušali to da istraže, a Olimpijada koja se održavala iste godine dala im je savršenu priliku.

Oni su pratili borbene sportove kao što su boks i tekvondo kada su sportisti nasumično nosili ili crvenu ili plavu opremu i time su omogućavali naučnicima da uporede performanse istih sportista.

Prateći njihov napredak Hil je primjetio da su oni u crvenim kompletima imali oko pet odsto više šansi da pobjede.

“Crvena ne pretvori takmičara u odličnog sportistu”, kaže Hil i dodaje da ona samo pomaže kada su ljudi u sličnom rangu.

Ova prva “skarletna studija” je obuhvatila i niz drugih eksperimenata, pronalazeći slične rezultate sa, na primjer, fudbalskih utakmica u kojima je bilo manje vjerovatno da će igrači postići gol ukoliko golman nosi crveni dres.

Ubrzo, psihologija boja je postala naučna oblast koja se razvila u sopstvenom pravcu.

I van sportskih hala slični misaoni procesi se dešavaju kada je reč o crvenoj boji, pa će se tako na primjer ljudi više kladiti sa crvenim čipovima, nego oni koji ih imaju u drugim bojama.

Takođe, nošenje crvene odjeće može da pomogne u intervjuu za posao, dok neki modni stručnjaci sugerišu da se crvena povezuje sa vlašću i dominacijom na radnom mjestu.

Vjerovatno je najviše studija o bojama bilo sa temama želje, zavođenja i greha. Niz eksperimenata je potvrdio da su muškarci i žene pođednako ocijenili da su ljudi u crvenoj odjeći atraktivniji.

Malo crvenija koža je posljedica dobre cirkulacije pa signalizira dobro zdravlje i kondiciju, pa vjerovatno po navici ljudi crvenu odjeću “čitaju” na isti način.

Kao i sa sportskim rezultatima, tajna možda leži samo u umu čovjeka, kao i oku posmatrača.

Percepcija crvene je evoluirala, to je boja zrelog voća, ljutitog lica čovjeka ili pak čovjeka koji pokazuje seksualno uzbuđenje.

“Na taj način, ona će uvijek biti povezana sa opstankom i time se možda samo potvrđuje ono što su naši preci shvatili kada su prvi put počeli da slikaju svoje tijelo: ne postoji ni jedna druga boja kao što je crvena”, zaključuje Endru Eliot sa Univeziteta u Ročesteru.

Izvor: Agencije