Slaba zastupljenost bazičnih sportova u RS

Bazični sportovi su osnova za rast i razvoj djece i omladine, ali oni u Banjaluci, a samim tim i Republici Srpskoj, nisu adekvatno zastupljeni.

Gimnastika, atletika i plivanje predstavljaju bazične sportove, ali se niko, osim plivača, ne može se pohvaliti dovoljnim brojem takmičara, kao što je to slučaj u sportovima sa loptom, fudbalom, košarkom, rukometom ili karateom, koji važi za jedan od najmasovnijih sportova. Najviše članova klubovi iz ova tri sporta imaju u omladinskim kategorijama (mlađi pioniri, pioniri, kadeti i juniori), dok ih je u seniorskoj konkurenciji malo. “Kraljica sportova” u najvećem gradu Srpske praktično i ne postoji. Podatak da dva banjalučka kluba ukupno broje 50-ak članova veoma je porazan. Slična je situacija i u ostalim klubovima Srpske.

“Najveći problem za Atletski savez, a samim tim i atletske klubove, jeste nedostatak finansijskih sredstava i nedovoljna podrška lokalnih i republičkih organa. Treninge je moguće održavati samo ljeti, dok se zimi održavaju kada to vremenske prilike dozvoljavaju ili kada dobijemo dvoranu na korišćenje. Najgore od svega je što naši takmičari nemaju svoje prostorije, niti svlačionice, pa su prinuđeni da se presvlače na tribinama Gradskog stadiona”, rekao je generalni sekretar Atletskog saveza Srpske Vladimir Jakovljević.

Djeca najčešće dolaze na nagovor roditelja i nastavnika koji prepoznaju njihov talenat pa ih preporuče atletskim klubovima. Nije rijedak slučaj da se djeca jave i zbog zdravstvenih poteškoća i preporuke ljekara. Atletika spada u red sportova koji su namijenjeni svim starosnim grupama, od najmlađih do odraslih, što je čini posebnom i prilagodljivom.

“Naš cilj je da otklonimo sve probleme i omogućimo klubovima normalan rad. Želja nam je da omasovimo ovaj sport i učinimo ga primamljivijim za nove naraštaje”, kazao je Jakovljević.

Iako situacija nije ružičasta, sigurno ima dosta prostora za napredak. Stanje u gimnastici nije idealno, ali se vraća na mjesto koje joj pripada. Toj činjenici u prilog ide i podatak o više od 300 aktivnih sportista u Banjaluci koji se bave ritmičkom i sportskom gimnastikom. Situacija u ostatku RS daleko je od idealne i gimnastika praktično ne postoji.

“Velika je zabluda da je gimnastika sport za djevojke i djevojčice, što je apsolutno netačno. Ritmička gimnastika jeste samo za djevojke, ali sportskom gimnastikom se bave i dječaci i djevojčice podjednako”, istakao je generalni sekretar Gimnastičkog saveza Siniša Kovačević.

Uslovi u gradu na Vrbasu na zadovoljavajućem su nivou, ali su daleko od optimalnih, s obzirom na to da dvorana koja je potrebna gimnastičarima za treniranje treba da ima 500 kvadratnih metara. Banjalučki klubovi česti su posjetioci kvalitetnih turnira u regionu.

Gimnastika poboljšava sve motoričke sposobnosti i kao takva je pogodna i za one koji se bave drugim sportovima jer poboljšavaju performanse.

“Najčešće roditelji dovedu djecu da se oprobaju u gimnastici ili djeca dolaze tako što su čula od svojih vršnjaka da se bave ovim sportom. Nerijetka je situacija da se radi i sa djecom koja imaju poteškoća u razvoju, sa kojima se radi korektivna gimnastika, u čemu ovaj sport ima dosta uspjeha”, dodao je Kovačević.

Šest banjalučkih plivačkih klubova okuplja više od 600 takmičara, pa se mogu pohvaliti kao jedan od najmasovnijih sportova. Tu se ne ubrajaju neplivači koji dolaze na obuku. Ipak, problem plivanja u Republici Srpskoj je to što jedino Banjaluka ima adekvatan olimpijski bazen na kojem se može trenirati tokom cijele godine. Trebinje ima bazen koji radi samo ljeti, tako da je plivanje sezonski sport u gradu na Trebišnjici.

“Bazičnim sportovima potrebno je više prostora i podrške. Plivanje je samo jedan od njih, koji omogućava pravilan razvoj djece koja nam dolaze po preporuci doktora i roditelja koji žele da izbjegnu eventualne deformitete i druge tjelesne nedostatke nastale nezdravim načinom života. U plivanju nema opterećenja na zglobove, tijelo se nalazi u horizontalnom položaju i svi mišići su aktivni”, rekao je bivši učesnik Olimpijskih igara u Sidneju i Atini, sada trener u PK Olimp Željko Panić.

Osnovne škole

Iako bi bazični sportovi trebalo da budu mnogo zastupljeniji u osnovnim školama nego što je to slučaj sada, oni to nisu iz raznoraznih razloga. Neke škole nemaju salu za fizičko vaspitanje, dok u drugima profesori ne forsiraju bazične sportove.

“Ova tri sporta polazna su tačka i za sve ostale sportove i kao takvi su višestruko korisni. Roditelji i zajednica u cjelini trebalo bi da stave više akcenta na razvoj sporta i učešće u njemu. Nekada su parkovi bili puni djece koja se igraju, trče i skaču, dok danas to nije čest slučaj. Djeca su sve manje fizički aktivna i dosta vremena provode uz računare, čime ne podstiču razvoj mišića i tijela u životnom periodu kada je to najpotrebnije. Usljed nedovoljnih fizičkih aktivnosti stiču razne oblike deformiteta, a jedan od najčešćih je kriva kičma, pa tek onda kreću da se bave nekim sportom, mada bi to trebalo da rade kao preventivu”, istakla je magistar primijenjenih fizičkih aktivnosti Tijana Radiša.

Izvor: Glas Srpske