Pijanista Dinko Blagojević: Loša muzika je agresivna

“Nadam se da ću što bolje “donijeti” djela koja sviram, pošto su ona već dovoljno emotivno bogata da na njih rezonuju svi koji ulože mali trud da se otvore prema umjetničkoj muzici, koja sa svoje strane uzvraća velikom duhovnom i umjetničkom satisfakcijom.”

Rekao je ovo za “Glas Srpske” pijanista Dinko Blagojević, čiji nastupi uvijek izazivaju veliku pažnju, a koji se ovih dana sprema za koncert u Galeriji SANU u Beogradu. Publika u ovom velikom gradu u njegovom raskošnom talentu uživaće 14.

“Mišljenja sam da se svirač pri izboru djela uvijek treba voditi jedino i samo sopstvenim afinitetom i ljubavlju prema određenoj muzici, određenom stilu ili djelu. Sve drugo jednostavno nije iskreno iako će neko možda reći da ovakav stav nije profesionalan. Naravno, moguć je i drugačiji pristup”, kazao je Blagojević.

U toku muzičkog školovanja, odnosno bavljenja muzikom, priča Blagojević, čovjek stekne određeni osjećaj navigacije kroz muzičke stilove, upoznaje svoje afinitete te jedno djelo vodi ka drugome i muzičar prepoznaje elemente jednog stila (ili epohe) u drugom, kao i delikatne muzičke niti zajedničke gotovo svim periodima razvoja muzičke umjetnosti, a možda i umjetnosti uopšte.

“Lični afinitet je nešto što se kultiviše i na čemu se radi. I kod muzičara, i kod publike”, smatra pijanista.

Kao profesor klavira na banjalučkoj Akademiji umjetnosti trudi se da svojim studentima prenese i praktične i umjetničke stvari.

“Ponekad je potrebno vratiti se na malo raniji “stadijum” razvoja, ponekad ne. Nekada oni to shvataju, a nekada im se baš i ne sviđa. Želim da usvoje važnost radne rutine, svakodnevnog vježbanja, efikasnog vježbanja te konstantnog rada na sebi. Želim da izbjegnu moje greške i lutanja u radu na klaviru. Želim da još više vole muziku i da se ta ljubav uvećava svakim danom. To je i najbitnije. Sve drugo dođe iz toga”, nadahnuto govori Blagojević.

Ne vjeruje, kako kaže, u podilaženje ukusu publike.

“Klasični repertoar je dovoljno privlačan za ljude raznih stepena obrazovanosti i kulturnih profila i svi oni mogu da ga shvate i zavole. Možemo ga osvježiti u pristupu, ali ga nije potrebno prezentovati na isuviše radikalan ili na način koji je na granici neukusa. Potrebna je samo istrajnost i posvećenost i to ne samo muzičara, već i same publike. Pravoj umjetnosti se mora prići”, ističe Blagojević.

Osvrnuo se i na lošu muziku.

“Ona je danas opšteprisutna. To je ona muzika za koju su izrazi kič i šund preblagi i u stvari joj laskaju, jer je agresivna, napadna, nepristojna i nevaspitana. Ona se sama nameće i ne pita vas da li je dobrodošla. Ona napada poput roja komaraca. Kada uđe u mentalni sklop, koje vrijednosti ona može da podari čovjekovoj ličnosti?! Čime da ga obogati?! Kako da ga ne otruje?!”, naglašava Blagojević.

Nasuprot tome napominje da umjetnička muzika zahtijeva mali napor lične inicijative, malo traganje, a onda neštedimice i mnogostruko nagrađuje i obogaćuje čovjeka.

“Obrazovanju publike se mora prići organizovano, svjesno i beskompromisno, ma kako to teško bilo i ma kakvi otpori bili prisutni. Već u najranijem uzrastu i kroz cijelo školovanje, a i za odrasle, naravno”, smatra Blagojević.

Koncertni prostori

“Banjaluci nedostaje manjih koncertnih prostora veličine galerija u kojima bi se odvijao redovan koncertni život i gdje bi učenici nižih i srednjih muzičkih škola redovno nastupali. Za to je neophodna nabavka klavira, dovoljno kvalitetnih za ovakvu namjenu”, smatra Dinko Blagojević.

Izvor: Glas Srpske