Vatrogasci u Federaciji BiH vatru gase vozilima starim i 40 godina

Malo ko može nabaviti novo vatrogasno vozilo jer za jedno “skromno” treba do 400.000 KM, koje budžeti ne mogu da odvoje, upozoravaju iz lokalnih civilnih zaštita u FBiH.

Dodaju da će tako vozila i oprema nastaviti da stare i sve će se manje moći odgovoriti na vatru. Ističu da su vatrogasna vozila koja imaju vatrogasci uglavnom naslijeđena od prije rata ili su dobijena kroz donacije vozila koja su odavno penzionisana u zemljama iz kojih su ih dobili.

Standard je da je vatrogasno vozilo staro do 10 godina. Prema podacima Federalne uprave civilne zaštite, prosjek starosti kod nas je 15 do 30 godina.

Da ima i starijih vozila potvrđuju u Civilnoj zaštiti Sanski Most, iz koje apeluju da im sada treba vozilo da spriječe da požar dođe do šume koje imaju dosta.

“Teško da opština i kanton mogu išta da izdvoje. Vozila su poskupa, za jedno skromno treba 300.000 do 400.000 KM. Imamo mi vozila od donacija, ali su navršila 40 godina i prošla su sve”, kazao je Sajid Ramić, načelnik Službe civilne i protivpožarne zaštite opštine Sanski Most.

Zdenko Tadić, direktor Kantonalne uprave civilne zaštite Tuzla, ističe da u većini opština u BiH ni nema profesionalne vatrogasne jedinice.

“Vozila kojima uglavnom svi raspolažu su starija. Snalaze se kroz kupovinu polovnih vozila ili donacije onih vozila koja su prevaziđena sa svakog aspekta”, dodao je Tadić.

Naglašava da mogućnosti za popravak stanja ima, ali ih propisi ne dozvoljavaju. Rekao je da građani i po zakonu moraju biti osigurani, zaštićeni od požara, a s druge strane zakon nije stvorio izvore sredstava za opremanje iako je to bilo predviđeno.

“Bio je prijedlog da se iz budžeta opština i kantona izdvaja jedan odsto za to i to je došlo do Doma naroda Parlamenta FBiH, ali je Nedžad Branković dok je bio premijer to povukao iz Doma naroda i sad smo u situaciji da smo dobili zakon kojim je u nadležnost civilne zaštite prešla zaštita od požara, ali nemamo izvor sredstava”, kazao je Tadić.

Dodao je da postoji mogućnost da se od akumuliranih naknada za zaštitu od prirodnih i drugih nesreća izdvoji dio novca za opremanje i nabavku opreme, ali propisi koje imamo to ne dozvoljavaju iako bez opreme ne možete štititi.

U Federalnoj upravi civilne zaštite prokomentarisali su da opštine i gradovi koji imaju novca imaju i bolju opremu i bolje funkcionisanje vatrogasnih službi, te da se vatrogasci nazivaju herojima i svašta se obećava kada dođe do prirodnih nepogoda, a onda malo šta od toga bude.

Da ima svijetlih primjera pokazuju informacije iz Uprave za civilnu zaštitu i vatrogastvo Hercegovačko-neretvanskog kantona koji su u protekle tri-četiri godine za osam opština i grad Mostar kupili po novo vatrogasno vozilo.

“To su vozila za gašenje više u urbanim sredinama, ali je značajan pomak s obzirom na ranije stanje. Potrebna su i vozila drugog tipa da dođu do nepristupačnih terena”, rekao je Pero Pavlović, portparol Štaba CZ HNK.

Zdravko Knežević, komandir Profesionalne vatrogasne jedinice Konjic, kaže da im opština pomaže, da imaju dovoljno vozila mada su starija od standarda od 10 godina, ali da uspijevaju odgovoriti na požare.

“Ima i ovdje opština koje nemaju razumijevanja nego tek kad se nešto desi. Sve opštine kubure sa starošću opreme”, dodao je Knežević.

Brojevi

• 40 godina stara neka vozila
• 10 godina standard starosti vatrogasnog vozila
• 15 – 30 godina prosjek starosti vozila
• 300.000 – 400.000 košta “skromno” vozilo

Izvor: Nezavisne