U ovom njemačkom gradiću godišnja kirija je 1evro, ali morate da ispunite nekoliko uslova

Fugeraj, u bavarskom gradu Augzburgu, jedno je od najstarijih svjetskih kompleksa socijalnog stanovanja. Godišnja stanarina u ovom gradu/naselju iznosi manje od jednog evra.

Međutim da biste se doselili u ovaj gradić, morate da ispunjavate posebne uslove.

Fugeraj je napravio Jakob Fuger, jedan od najbogatijih i najmoćnijih finansijera u istoriji, koji je svojim naslednicima ostavio više od sedam tona zlata. Imao je poslovne veze sa Vatikanom i Rimskim carstvom.

Nezadovoljan materijalnim dobrima, Jakob je je želio da uradi nešto za socijalno ugroženo stanovništvo.

Uz pomoć svog brata on je finansirao izgradnju Fugeraja sa početnim depozitom od 10.000 guldena (nekadašnja valuta), između 1514. i 1523. godine. Ovaj kompleks za siromašne ponudio im je usko povezanu religioznu zajednicu sa veoma jeftinim smještajem.

Stanovnici su većinom bili zanatlije i nadničari, a od 1681. do 1694. godine Fugeraj je domom zvao i pradjeda Volfanga Amadeusa Mocarta, poznatog austrijskog kompozitora.

Stanovnici plaćaju istu kiriju kao i 1520. godine, koja iznosi 1 tadašnji gulden, a današnjih 88 evro centi.

Logično da ovo Fugeraj čini veoma popularnim mjestom za stanovanje, međutim liste čekanja za useljenje iznose oko četiri godine, a da bi se neko uopšte razmatrao za useljenje, mora da ispunjava posebne uslove.

Ako želite da vam Fugeraj bude dom, morate da budete katolik i da učestvujete u tri dnevne molitve, da imate preko 60 godina, živite najmanje dvije godine u Augzburgu i da budete skromnog materijalnog stanja, ali bez dugova.

Od stanovnika se očekuje i da doprinose zajednici time što će preuzeti ulogu noćnog čuvara, crkvenjaka ili baštovana.

Prosječna veličina stanova je oko 60 metara kvadratnih, svi imaju poseban ulaz i sopstvenu baštu.

Ovaj grad u gradu, okružen je zidinama sa petoro vrata koja se svake večeri zatvaraju tačno u 22 sata. Naselje je tokom Drugog svjetskog rata bilo teško oštećeno, ali je ponovno sagrađeno i nešto prošireno u poslijeratnoj obnovi.

U jednom prizemnom stanu uređen je i mali muzej koji se može svakodnevno posjetiti.

Za one koji pak ne ispunjavaju uslove, tu je uvijek turistički obilazak. Mjesto godišnje posjeti oko 200.000 turista, a zanimljiva istorija, kao i socijalna komponenta, doprinose zanimanju za ovo neobično njemačko mestašce.

Izvor: Blic